زندگی صحنه ی یکتای هنر مندی ماست/ هرکسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود / صحنه پیوسته بجاست / خورم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد خدایا هر کسی را آنقدر که هست به مردم بشنا سان